(Bahaeddin Nakşibendi’n en meşhur talebesi ve halifesi Muhammed Parisa’nın, Ali Hüsrevoğlu tarafından tercüme edilen, Erkan yayınları tarafından çıkarılan ‘Tevhide Giriş’ adlı kitabındaki, Peygamberimize ve Ehl-i Beyt’e attığı iftiraları gerçeklerle yüzleştirmeye devam edelim)
İFTİRA -2 Muhammed Parsa şöyle yazıyor;
Muhammed b. Akil b. Ebu Talib’den rivayet olduğu veçhile bir gün Ali (r.a) hutbesinde insanların en şecaatlisinin kim olduğunu, sordu. ‘Sensin ya Emir-el Müminin’ dediler.
Ali (r.a) dedi ki; “İnsanların en şecaatlisi Ebu Bekir Sıddıktır. Çünkü Bedir günü Resulüllah’ın (sav) yanında kim sebat eder, denildi. Ancak Ebu Bekir çıktı. Resulüllah’a yaklaşan müşriklere kılıcıyla hücum edip, onu müdafaa etti, demiştir.” (Hace Muhammed Parsa s. 492)
GERÇEK -2
Hz. Aişe’den (r.a) nakledilir; “O (Ali) Resulullah’ın (sav) yanında insanların en sevimlisiydi. Ben, Resulullah’ın (sav) O’nu, Fatıma’yı, Hasan ve Hüseyin’i elbisesinin altına aldığını ve sonra “Allah’ım! Bunlar benim Ehl-i Beyt’imdir” dediğini gördüm.” (İmam Ali sh:9)
Resulullah (sav) Hz. Ali’nin elinden tuttu ve şöyle buyurdu; “Biliniz ki, hiç şüphesiz bu, bana ilk iman eden kimsedir. Ve kıyamet günü benimle ilk musafaha edecek kimse de odur.” Sh:45
Resulullah (sav) buyurdu ki; “Eğer yer ve gökler bir kefeye konulsa ve Ali’nin imanı da başka bir kefeye; hiç şüphesiz Ali’nin imanı ağır basar.” Sh:45
Resulullah (sav) buyurdu ki; “Ey Ali! Sen olmasaydın Benden sonra müminler tanınmazdı.” Sh:46
Resulullah (sav) buyurdu ki; “Ben öğrendiğim her şeyi mutlaka Ali’ye de öğrettim. O, Benim ilim şehrimin kapısıdır.” Sh:47
Resulullah (sav) buyurdu ki; “Sen, Benim ilmimin kapısısın. Senin evlatların Benim evlatlarımdır. Senin etin, Benim etimdir. Senin kanın, Benim kanımdır.” Sh:47
Resulullah (sav); “Ben, kimin mevlası isem, Ali’de onun mevlasıdır. Allah’ım! Onu seveni sev ve ona düşman olana düşman ol. Ona yardım edene yardım et ve onu yalnız bırakanı yalnız bırak ve ona zulmeden kimseye lanet et.” Sh:160
Bedir Savaşı’nda müşriklerden 72 kişi öldürüldü, 70 kişi esir alındı,. Kaynaklar bunların büyük bölümünü Hz. Ali’nin öldürdüğünü yazar. İmam Ali 24 kişiyi öldürmüş, 18 kişinin de öldürülmesine yardımcı olmuştur. Hz. Ali’nin öldürdüğü kişiler Kureyş’in büyükleriydi.” (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Ali, s.288; Keşfu’l Gumme, c.1, s.182)
İFTİRA -3 Muhammed Parsa şöyle yazıyor;
Hz. Ali, Resulüllah’ın vefatından sonra Hz. Ebu Bekir Sıddık’a varıp, onun hilafete namzet yegane zat olduğuna dair uzun ve her biri onun hakkında ilelebet hüccet olacak sözler söylemiştir.” ( Muhammed Parisa aynı kitap s. 492)
GERÇEK -3
Hz. Peygamber, Veda Haccı’ndan dönerken, “Ey Elçi! Rabbinden sana indirileni duyur; eğer bunu yapmazsan, O’nun elçiliğini duyurmamış olursun” (Maide 67) mealindeki ayetin nazil olması üzerine Gadr-i Hum denilen yerde sahabeleri toplamış ve Gadir Hutbesi olarak bilinen hutbeyi irad buyurmuştur.
Hz. Ali’nin halife olarak ilan edilmesinin, Maide Suresi’nin 67. ayetinin nazil olmasından sonra gerçekleştiği, Suyuti’nin Ed-Durr’ul Mensur eserinde, Vahidi’nin Esbab-ı Nüzul eserinde, İbn ebi Hatim’in Tefsir-il Kur’an’il Azim eserinde anlatılır.
Buna göre halifelik ilanı Allah’ın emridir. 220 Sünni eserde Gadir Hutbesi yer almaktadır. Bu hutbenin altı yerinde Hz. Ali Efendimizin, Hz. Peygamber’den sonra yerine halife bırakıldığı Allah’ın emri ile bizzat Peygamber’in ağzından buyrulmuştur.
Resulullah’ın, Hz. Ali’nin hilafeti hakkındaki hutbesinin bitmesinin hemen ardından, “Bugün sizin dininizi kemale erdirdim, size din olarak İslam’ı verdim” (Maide, 3) ayeti nazil olmuştur.
Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v), “Allah (c.c), Benim peygamberliğimden, Ali’nin velayetinden razı oldu” buyurdular. (İmam Ali eseri)